رفلاکس نوزاد چگونه درمان می شود و تا چه سنی ادامه دارد؟

رفلاکس نوزاد وضعیتی است که برخی از محتویات شکم کودک شما به داخل دهان او نشت می کند. این وضعیت با استفراغ که در آن ماهیچه های کودک شما به شدت منقبض می شود متفاوت است. رفلاکس شایع است و می تواند تا 40 درصد از نوزادان را تحت تاثیر قرار دهد و معمولاً به این دلیل رخ می دهد که لوله غذای کودک (مری) هنوز در حال رشد است. به طور کلی رفلاکس نوزاد از حدود 8 هفتگی شروع می شود و با افزایش سن بهبود می یابد، زیرا حلقه ماهیچه ای در انتهای مری آنها کاملاً رشد می کند و این کار نشت محتویات معده را متوقف می کند. در ادامه با ما همراه باشید تا رفلاکس نوزاد، علائم و درمان آن را مورد بحث و بررسی قرار دهیم.

رفلاکس نوزاد چیست؟

رفلاکس معده کودکان زمانی اتفاق می افتد که عضله اسفنکتر تحتانی مری پس از ورود مایعات به معده محکم بسته نشود. مری بالای نوار و معده در پایین قرار دارد. اگر اسفنکتر به طور کامل بسته نشود، محتویات معده و شیره های گوارشی می توانند به سمت مری برگردند. آن وقت است که نوزادان با مشکل رفلاکس مواجه خواهند شد. در نوزادان، به ویژه در نوزادانی که نارس به دنیا می آیند، اسفنکتر مانند یک نوار لاستیکی شل است. کودکانی که مشکلات رشدی دارند یا با اسفنکتر شل مری به دنیا می‌آیند، در برابر ریفلاکس آسیب‌ پذیرتر هستند.

بیشتر نوزادان تا سن 18 ماهگی رفلاکس را تجربه می کنند. با این حال، اگر کودک شما مبتلا به مشکلات گوارشی باشد، ممکن است علائم تنفسی از جمله سرفه و خفگی را تجربه کند. آنها حتی ممکن است در محتویات معده خود تنفس کنند و این علائم و عوارض جانبی می تواند تا دو سالگی ادامه یابد.

علائم رفلاکس نوزاد

رفلاکس معده نوزاد معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. کودک شما ممکن است هیچ نشانه ای از رفلاکس نداشته باشد یا ممکن است دچار علائم زیر شود:

• تف کردن شیر در حین یا بعد از تغذیه
• امتناع از غذا خوردن، بند آوردن یا خفگی
• سکسکه یا سرفه مداوم
• گریه بیش از حد در هنگام شیر دادن
• عفونت های مکرر گوش
• مشکل در بلع
• تحریک پذیری به خصوص بعد از غذا خوردن
• بد غذا خوردن یا امتناع از خوردن
• افزایش وزن ضعیف یا کاهش وزن
• خس خس سینه یا مشکل در تنفس
• استفراغ شدید یا مکرر

درمان قطعی رفلاکس نوزاد

درمان محافظه کارانه برای علائم خفیف رفلاکس نوزاد شامل تغذیه غلیظ و تغییرات موقعیت در نوزادان و اصلاح رژیم غذایی در کودکان است. نوزادان سالمی که بدون علائم مشکلات گوارشی دچار رفلاکس می شوند، می‌ توانند با تغذیه غلیظ با حداکثر یک قاشق غذاخوری غلات برنج خشک در هر 1 اونس شیر خشک، کنترل و درمان شوند. تغذیه غلیظ باعث کاهش نارسایی می شود و کالری دریافتی روزانه را افزایش می دهد.

در شیرخواران و کودکان بزرگ ‌تر، تغذیه ‌های کوچک‌ تر و مکرر توصیه می‌شود. به طور کلی نوزادان مبتلا به رفلاکس بدون عارضه، نیازی به درمان ندارند. برای کودکانی که به نظر می رسد از علائم خود ناراحت هستند، اولین قدم این است که این تغییرات سبک زندگی را امتحان کنند:

وضعیت قرارگیری: اگر بتوان کودکان را به مدت 20 تا 30 دقیقه پس از تغذیه (به عنوان مثال روی شانه یک بزرگسال حمل کرد.) عمودی و آرام نگه داشت، دوره های کمتری از رفلاکس معده را تجربه می کند. والدین باید از تغذیه بیش از حد خودداری کنند و به نوزاد اجازه دهند به محض اینکه راضی به نظر می رسد یا به نظر می رسد علاقه خود را از دست داده است، شیر خوردن را متوقف کند.

همه نوزادان باید برای خواب روی پشت خود قرار بگیرند و این شامل نوزادان مبتلا به رفلاکس نیز می شود. نوزادان را هرگز نباید روی شکم یا پهلو قرار دهید تا بخوابند، زیرا این امر خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را افزایش می دهد. بالا بردن سر گهواره گاهی به کاهش رفلاکس کمک می کند.

رژیم غذایی بدون شیر گاو: در بیش از 40 درصد از نوزادان مبتلا به رفلاکس معده، علائم با شیر گاو ایجاد می‌شوند. شایع ترین علت عدم تحمل پروتئین شیر گاو (CMPI) توسط معده کودکان است. علائم و شدت عدم تحمل پروتئین شیر گاو در نوزادان و کودکان متفاوت است، اما معمولاً شامل ترکیبی از استفراغ، مدفوع شل یا خونی و گاهی اوقات اگزما است.  اکثر نوزادان مبتلا به CMPI فقط به پروتئین شیر گاو حساس هستند، اگرچه برخی به پروتئین سویا و پروتئین های دیگر نیز حساس می باشند.

غذای غلیظ: شیرخشک غلیظ یا شیر دوشیده شده مادر ممکن است به کاهش دفعات رفلاکس نوزاد کمک کند. برای نوزادان زیر سه ماه یا کسانی که آلرژی دارند، پیشنهاد می کنیم قبل از غلیظ کردن غذا یا تغییر شیر خشک با پزشک مشورت کنند. همچنین، برای نوزادانی که نارس به دنیا آمده اند، نباید از خوراک های غلیظ استفاده کرد.

داروها: اگر علائم نوزاد پس از آزمایش شیوه زندگی و درمان های رژیم غذایی که در بالا توضیح داده شد، بهبود نیافت، می توان با مشورت متخصص بیماری های کودکان و نوزادان به سراغ داروهای موثر رفت.

شربت مخصوص رفلاکس نوزاد

یکی از بهترین روش های پیشگیری و درمان رفلاکس در نوزادانی که بیش از حد معمول دچار رفلاکس معده می شوندT استفاده از داروهای ضد رفلاکس است. از آنجایی که بلع داروهای قرصی برای کودکان دشوار و حتی غیرممکن است، شربت های مخصوص رفلاکس نوزاد، از بهترین داروهای ضد رفلاکس محسوب می شوند. این شربت ها با ترکیبات ضد اسید، مسدود کننده‌های گیرنده هیستامین H2، مهار کننده‌های پمپ پروتون و … تا حد قابل توجهی شدت و دفعات رفلاکس نوزاد را کاهش می دهند.

رفلاکس نوزاد در خواب

از آنجایی که رفلاکس معده بعد از غذا اتفاق می افتد، نوزاد خود را بلافاصله بعد از شیر دادن به رختخواب نبرید. در عوض، آروغ نوزاد را بگیرید و پس از حداقل 30 دقیقه کودک خود را آماده ی خواب کنید. این امر کمک می کند تا مطمئن شوید که بدن کودک شما غذا را هضم کرده و دچار رفلاکس در خواب نخواهد شد. چند نکته ی دیگر که باید برای خواب کودکان مبتلا به رفلاکس به آنها توجه نمود، عبارتند از:

• خوابیدن کودک به پشت از راه هوایی محافظت می کند. وضعیت خوابیدن به پشت برای نوزادان مبتلا به رفلاکس ایمن ‌تر است، زیرا نوزادان می ‌توانند از مجاری تنفسی خود هنگام قرار گرفتن در پشت در مقایسه با نوزادانی که روی شکم یا پهلو بخوابند محافظت کنند.
• وضعیت شکم یا پهلو نباید برای نوزادان از جمله کودکان مبتلا به رفلاکس استفاده شود. آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که وضعیت خوابیدن به پشت در درمان رفلاکس معده کودکان برای موارد خفیف تا متوسط ​​موثر خواهد بود. همچنین وضعیت خوابیدن شکم و پهلو به طور قابل توجهی خطر مرگ ناگهانی نوزاد را برای نوزادان زیر شش ماه 5، 6 برابر افزایش می دهد.
• لازم است برخلاف تصور عموم بدانید که بالا بردن سر تخت در وضعیت خوابیده به پشت، رفلاکس نوزاد را کاهش نمی دهد. بلکه ممکن است باعث شود که کودک بلغزد و تکان بخورد که این در برخی اوقات تنفس را مختل کند. قرار دادن بالش زیر تشک یا داخل تخت با هدف بالا بردن سر نوزاد نیز توصیه نمی شود، زیرا احتمال سر خوردن نوزاد از زیر رختخواب و پوشاندن سر نوزاد را افزایش می دهد.
• استفاده از وسایل کمکی و وسایلی که برای نگه داشتن نوزادان در موقعیت های خواب خاص در نظر گرفته شده اند، توصیه نمی شوند، زیرا آنها علاوه بر این که مانع غلت زدن نوزادان به سمت شکم نمی شوند، بلکه باعث محدود شدن حرکات کودک در سنین بالاتر خواهند شد. این محصولات مورد تحقیق قرار نگرفته اند و مانند سایر محصولات نرم موجود در تختخواب ممکن است خطر خفگی در کودکان ایجاد کنند.

رفلاکس کودکان تا چند سالگی ادامه دارد؟

همانطور که گفتیم رفلاکس یک اختلال سیستم گوارشی رایج در میان کودکان است و تا 18 ماهگی این رفلاکس ها طبیعی هستند و در صورت شدت نیافتن آن، نیاز به درمان خاصی نخواهند داشت. اگر رفلاکس نوزادان بعد از 18 ماهگی همچنان ادامه داشت و از شدت و دفعات آن کاسته نشد، لازم است برای بررسی دقیق تر علت و درمان آن به متخصص بیماری های کودکان و نوزادان مراجعه نمایید. سایت تلفن خونه این امکان را برای والدین فراهم آورده تا بتوانند در سریع ترین زمان و با کمترین هزینه با پزشکان اطفال مشورت نمایند و بهترین راه ها برای پیشگیری و درمان رفلاکس نوزاد را پیش بگیرند.

سخن پایانی

رفلاکس نوزاد، زمانی اتفاق می افتد که غذا از معده کودک به سمت بالا حرکت کند. رفلاکس در نوزادان سالم چندین بار در روز رخ می دهد. تا زمانی که کودک شما سالم، راضی است و به خوبی رشد می کند، رفلاکس دلیلی برای نگرانی نیست. این بیماری که گاهی رفلاکس معده به مری نیز نامیده می شود، به ندرت جدی است و با بزرگتر شدن نوزاد کاهش می یابد و ادامه رفلاکس نوزاد پس از 18 ماهگی غیرعادی است. به ندرت، رفلاکس نوزاد می تواند با علائم نگران کننده ای مانند عدم رشد یا کاهش وزن همراه باشد. اینها می توانند نشان دهنده یک مشکل پزشکی مانند آلرژی، انسداپد در سیستم گوارشی یا بیماری رفلاکس معده به مری باشند که در این شرایط بهترین راه، مراجعه و مشاوره با متخصص بیماری های کودکان است.